ايجاد و احداث فضاهای تفریحی و ورزشی عمومی یا تخصصی برای افزایش سلامتی، شادی و تفریح جوانان يكی از وظايف شهرداریهاست كه شورای شهر و شهرداری بوشهر در دوره پیش گامهای مهمی در اين راستا برداشته و پارک های بسياری در محلات و سواحل بوشهر احداث کرده است. یکی ديگر از كارهای انجام شده از طرف مدیریت شهری وقت، احداث چندين زمين چمن مصنوعی مينیفوتبال در پارک ها و محلات بود كه توانست نشاط و تحرک عمومی را براي جوانان بوشهری به همراه داشته باشد.
در اینجا، اما روی سخن و دلنگرانی با اعضاء محترم شوراي شهر پنجم بوشهر است؛ نقد و نگرانیای که بارها نیز به شهردار و اعضای شورای شهر در دورههای پیشین گفته شد.
همه ما قبول داریم فوتبال پرطرفدارترين و پر هوادارترين رشته ورزشی نه در شهر بوشهر كه در ایران و جهان است، ولي پرسش اينجاست كه حق ديگر رشتههای ورزشی در شهر بوشهر کجاست؟
تا جاييكه شاهد هستيم در بسیاری از محلات و به فاصله كمتر از يك كيلومتر دو زمين چمن احداث شده است. براي نمونه در محلههای شغاب و جلالی، كوتی و بهبهانی، يادگار امام و چند محله دیگر بیش از یک زمین مینی فوتبال وجود دارد. در چنین شرایطی همچنان شاهد هستیم که اعضای شورا مشغول كلنگزنی چمن مصنوعی در محلات و پارک های ساحلی بوشهر هستند که به زعم نگارنده اشتباهي غیر قابل بخشش در حق رشتههای دیگر ورزشی است و نتایج منفی را به همراه خواهد داشت.
توسعه نامتوازن فضاهای ورزشی سبب دلسردی ورزشکاران و ورزشدوستان حوزههای دیگر غیر از فوتبال میشود و این دلسردی فرصتهای بیشماری را از روند توسعه ورزشی و اجتماعی شهر و استان بوشهر دریغ میکند.
به نظر میرسد عدم آگاهی و تخصص در زمینه اماکن ورزشی برای اعضای شورا و مدیران مرتبط شهری از یک سو و جذابیتهای تبلیغاتی ورزش فوتبال و عدم باور به رشتههای دیگر ورزشی از مهمترین دلایل اتخاذ چنین رویکردی شده است.
این در حالی است که بیشترین افتخارآفرینیهای ورزشی استان بوشهر در رشتههای دیگر صورت میگیرد. به تعبیری بیشترین توجه متولیان مشمول دردانه فوتبال میشود ولی این ورزشها و ورزشکاران حوزههای دیگر هستند که بار اصلی افتخار آفرینی را به دوش میکشند.
قطعا با استفاده از زیرساختها و امکاناتی مدرن و جدید نظیر كفپوشهای پلي يورتان كه برای فضاهای روباز مناسب است و کاربردهای متعددی نیز دارد، میتوان امکان انجام ورزشهای دیگری مانند واليبال، بسكتبال، بدمينتون، تنيس، اسكيت و حتي فوتسال را در فضاهای ورزشی عمومی فراهم کرد.
غفلت از ورزشهای دیگر تا حدی بحرانی شده که شهر بوشهر حتی از افزایش وسایل ورزشی ارزان و سادهای نظیر میز شطرنج و یا تنیس در فضاهای عمومی نیز بدون بهره مانده و همین نکته به تنهایی میتواند عمق و زاویه نگاه متولیان شهری را نشان دهد.
به نظر میرسد بعد از یکسال از فعالیت شورای شهر جدید و با توجه به جوانی اعضای شورا، ضروریست تجدید نظری جدی در سیاستها و رویکردهای ورزشی و تفریحی شهر جوان بوشهر رخ دهد تا شاهد «عدالت ورزشی» و «عدالت شهری» باشیم.
محلهها، فضاهای عمومی و نقاط استراتژیکی همچون خط ساحلی شهر بوشهر بدون تردید متعلق به همه مردم و همه ورزشکاران و ورزشدوستان است و این بیعدالتی بزرگی است که بخش قابلتوجهی از ورزشیهای بوشهر امکان استفاده برابر و متناسب از امکانات عمومی شهر را نداشته باشند.
*رضا رضازاده | رییس هیأت بسکتبال استان بوشهر و كارشناس ورزشي