تخصیص بودجه در ایران تابع دو امر مهم است 1-چالاکی دستگاه های اجرایی و متعاقب آن تعریف یا بازتعریف پروژه های اجرائی یا خدماتی سرمایه پذیر
2-لابی مجموعه وسیعی از مسئولین استانی شامل مدیران دولتی، نمایندگان مجلس و مدیران نهادهای انقلابی(نیروهای مسلح و صداوسیما و ..) و عمومی (کمیته امداد و شهرداری و ...)
آنچه از مساله کاهش 19درصدی بودجه عمومی استان و از آن طرف هم افزایش 13درصدی نرخ مورد مطالبه از محل دریافت مالیات از درآمدهای عمومی استان به ذهن متبادر می گردد را می توان در قالب دو تصویر بیان نمود.
ادعای آمارهایی مثلا کاهش بیکاری به 6.7 درصد از سوی مسئولین استانی به هنگام دیدار مسئولین ارشد دولتی از استان این برآورد عمومی را در ذهن آنها ایجاد می کند که این استان نیاز کمتری به کمک مرکز دارد و این در حالی است که بارها این آمار از سوی کارشناسان نقض و رد شده است. حتی معاون برنامه ریزی استاندار نیز این آمار بیکاری را به نوعی زیر سوال برد.
معقول تر است که به هنگام بازدید مسئولین اثرگذار در تخصیص بودجه ، بیشتر بر روی مشکلات موجود استان تمرکز گردد نه اینکه برای انعکاس عملکردها به مرکز آمارهای نه چندان کارشناسانه ارائه گردد.
دومین مساله مهم در بحث کاهش تخصیص بودجه را شاید بتوان در ارتباط با عدم توان در تزریق مناسب تسهیلات صنعتی و تولیدی به واحدهای تولیدی در قابل کارگروه رفع موانع تولید در استان دانست. آنچه مسئولین اظهار می نمایند چنین است که فقط 40درصد مبلغ اختصاص یافته به استان، برای اختصاص به بنگاه های هدف تعریف شده است و این در حالی است که بسیاری از واحد های مشمول این تسهیلات بدلیل وجود مشکلات غیر مالی از دریافت این تسهیلات امتناع نموده اند.
شاید اگر واحدهایی که برای برگزاری جلسات کارگروه از طرف ستاد کارگروه معرفی می گردید، مستحق این برخورداری ها بودند و وضعیت تزریق این تسهیلات بسیار بهتر از وضع موجود بود.
این عملکرد ضعیف در تزریق منابع نیز می تواند یکی از دلایل مهم عدم تخصیص بودجه های عمومی برای ارتقای وضعیت خدمت رسانی در استان باشد.
سومین دلیل نیز حتما عبارت است از کم کاری عمومی در باب جذب بودجه برای تبریز 2018.
لازم بود از همین ابتدای سال تلاش های مهمی برای جلب اعتبار لازم برای میزباینی از گردشگران اسلامی در تبریز 2018 صورت گیرد که تا کنون این امر مهم روی نداده است.
به هر ترتیب ممکن این وظیفه تمامی مسئولین و نمایندگان استانی است تا با تلاش خود که امری جز لابی کردن با رده های بالادستی خود در پایتخت نیست هر انچه در ید دارند بکار گیرند تا ضمن کاهش نرخ مالیات بر درآمدهای عمومی استان بودجه اختصاص یافته نیز در خور شان استان و نیاز این خطه ارزشمند کشور افزایش یابد.