یادداشت//ایران آهور
مشارکت زنان در توسعه انسانی و اجتماعی جامعه همواره یکی از دغدغه های مسئولین ارشد نظام جمهوری اسلامی ایران بوده است. علی رغم این مطالبه اساسی و به حق از سوی مسئولین نظام، متاسفانه شاهد افزایش چندانی در مشارکت این طیف مهم جامعه در تعیین سرنوشت خود نیستیم.
کد خبر: ۴۰۹۵۷۲
تاریخ انتشار: ۲۹ فروردين ۱۳۹۶ - ۱۰:۴۴ 18 April 2017
مشارکت زنان در توسعه انسانی و اجتماعی جامعه همواره یکی از دغدغه های مسئولین ارشد نظام جمهوری اسلامی ایران بوده است. علی رغم این مطالبه اساسی و به حق از سوی مسئولین نظام، متاسفانه شاهد افزایش چندانی در مشارکت این طیف مهم جامعه در تعیین سرنوشت خود نیستیم.
 
این مساله را می توان با تکیه بر اعداد و ارقام نیز اثبات نمود. در حالیکه بیش از 60 درصد دانشجویان رشته های  فنی و مهندسی که درهم تنیدگی مهمی با خدمات شهری دارد را زنان تشکیل می  دهند اما آمار ثبت نام کنندگان در انتخابات شورای شهر از میان زنان به کمتر از 10 درصد کل ثبت نام کنندگان می رسد.
 
 
همین مساله را می توان بهانه ای برای بیان چند نکته مهم دانست.
 
1- نخستین مطلب را می توان به نحوه تربیت و پرورش باور های فکری دختران کم سن و سال، که زنان آتی جامعه را تشکیل خواهند داد عنوان نمود
 مادران به کودکان مونث خود می آموزند زن خوب کسی است که خود را در چارچوب حصارهای عرفی جامعه تعریف نموده و خود را برای تشخص یک زن خانه دار نمونه آماده سازد و با اینکه این صحیح است ولی این در حالی است که با افزایش سن و با ورود همان کودک به اماکن تحصیلی تناقضی ذهن زنان را فر امیگیرد که اگر بناست زن نمونه در داخل حصارهای خانه تعریف گردد ، چگونه می توان آن نمونگی را با حضور اجتماعی موثر گره زد؟ باید در صدد جوابگویی به سوالات دخترانمان باشیم.
 
2- دومین مطلب را بایستی تسلط انگاره های مردگرایانه در جامعه دانست. بخش مهمی از مردان با توجه به بافت ذهنی سنتی خود باور نمی کنند که توانایی های زن در مسائل اجرایی و مدیریتی به آن دلیل کمتر توسعه یافته است که سابقا امکان بروز و ظهور آن را نداشته اند و بالتبع با تغییر ساختارهای اجتماعی می توان انتظار حضور برابر زن و مرد در مدیریت های اجرایی را هم شاهد بود

3- سومین نکته عدم بروز و ظهور چهره های شاخص زنان به میزان کافی برای الگوسازی برای نسل های آتی را میتوان دانست.
زنان موفق چندان تمایلی به ظهور و بروز اجتماعی ندارند. چه بسا مدیران زن موفقی که از ترس هزینه های بالای ناشی از حضور اجتماعی، کنج عزلت را بر خود اختیار نموده اند و متاسفانه جامعه از توان و ظرفیت آنها بی بهره مانده است.
خود من بعنوان یکی از بانوان خط شکن در سال 74 با این تفکر وارد میدان رقابت های انتخاباتی شدم تا به جامعه بانوان تبریز این پیام مهم را برسانم که حضور در عرصه های اجرایی و اجتماعی حق ماست. هرچند همواره ظرفیت زنان در جامعه ما اغلب برای افزایش توان سیاسی مردان به کار گرفته شده است اما بی شک می توان با تکیه بر اعتماد نظام و مدیریت داهیانه مقام معظم رهبری با حضور فعال اجتماعی، زمینه را برای تشویق میل سایر زنان برای ورود به این عرصه های خطیر فراهم نمود.
اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار